De beruchte vier

Bunmi haastte zich om de deurbel te beantwoorden. Ze wist dat het Lekan was – ze had hem tenslotte uitgenodigd – maar er was niemand anders thuis behalve Bunmi’s vrienden die tv keken in de kamer en ze wilde hem niet laten wachten.

Opwinding

Ze deed snel haar haar op en vergat te ademen, rukte ze gretig de deur open. Toen Bunmi haar nieuwe vriendje begroette, verraadde haar lichaam zijn opwinding. Ze merkte dat ze ongecontroleerd glimlachte en het gefladder in haar maag versnelde tot een volwaardige vrije valsensatie. Zijn stem bezorgde haar kippenvel en van zijn snelle hallo-kus liep het water haar in de mond.

DHL doos

Hij omhelsde haar echter niet, omdat hij onhandig een DHL-doos vasthield die hij bij de deur vond. Hij slaagde er nog steeds in om er cool uit te zien, ondanks het onhandige pakket, met zijn enigszins ongekamde korte haar en gescheurde tas over een schouder – een stille zelfverzekerde blik, zonder al te veel ego of gedoe. Bunmi vond het onweerstaanbaar.

Echt vriendje

Bunmi had voor Lekan nog nooit een echt vriendje gehad. Hij was de eerste man die haar ooit voorbij het ’tweede honk’ bracht, maar, belangrijker nog, hij was de eerste man die ooit dapper genoeg was om zich openlijk aan haar te binden. Ze had zich altijd zelfbewust gevoeld over haar bril en haar lengte – slechts 5 ‘2’. En terwijl andere meisjes op school allemaal vroeg leken te “bloeien”, begon Bunmi op 19-jarige leeftijd net rondingen te ontwikkelen.
Ze had ook geen voordelen gezien van haar zogenaamd aantrekkelijke glimlach. Soms vroeg ze zich af of jongens haar wel konden zien.
Dat wil zeggen, tot Lekan. Ze waren nog maar drie weken aan het daten, maar hij had al meer van haar lichaam gezien dan enige andere jongen ooit had gezien, en ze zouden in september naar dezelfde universiteit gaan! Ze glimlachte harder als ze eraan dacht.

Volle aandacht

Daten met Lekan zette Bunmi aan het denken op manieren die ze nog nooit had gedacht. Ze begon eindelijk aandacht te schenken aan mode en ze maakte het beste van haar jonge lichaam door met een uitgesproken beweging in haar heupen te lopen. Vandaag droeg ze een korte zwarte rok en een trui met V-hals – items die ze twee weken geleden niet eens bezat.
Ze glimlachte en lachte veel opener, en ze schaamde zich niet langer om over seks te praten. Haar beste vrienden merkten de veranderingen onmiddellijk op, en de meesten herkenden de gloed van voldoening in haar ogen. Ze hadden allemaal respect voor Lekan voor het naar buiten brengen van de vrouw in Bunmi. Velen waren zelfs jaloers op de overduidelijke talenten van Lekan.
Bunmi bood aan het pakket aan te nemen, maar Lekan stond erop het te dragen. Dom, maar toch hoffelijk. Ze nam hem mee naar de kamer, waar ze gewoonlijk studeerden. Vandaag was het de regering.

Eindopdracht

Ze hadden een eindopdracht, getiteld ‘de beste president van Nigeria’. Lekan koos Olusegun Obasanjo, vooral vanwege Obasanjo’s toewijding en moed, eigenschappen die Bunmi ook in Lekan bewonderde – naast zijn geest. Hij was zeker de enige jongen met de hersens om een ​​president als Obasanjo te kiezen! De meeste andere jongens moesten zich nog realiseren dat intelligentie sexy was.
Toen Lekan de kamer binnenstapte, was hij verrast Bunmi’s twee beste vrienden, Nneka en Aishat, daar al op de stoel tv te kijken. Hij groette hen en ze keken allebei over hun schouders om hem terug te groeten. Toen ze de DHL-box zagen, lichtten hun ogen meteen op. Ze wisselden ondeugende grijns uit en de race was begonnen.
Nneka sprong met plotselinge energie op, “Dat neem ik aan!”

Stoeien

Terwijl Nneka zich om de stoel heen haastte, sprong Aishat over de rugleuning: ‘Nee! Geef het aan mij!”
De meisjes kwamen in botsing voor Lekan en grepen het pakket in een vlaag van armen, handen en haar. Lekan genoot even van de aanblik van deze twee meisjes die om zijn aandacht vochten. Nneka en Aishat waren tenslotte allebei aantrekkelijk, en het was een van de voordelen om met Bunmi om te gaan. Nneka zag er vandaag bijzonder goed uit, met strakkere spijkerbroeken en meer armbanden, kettingen en Latijnse flair dan normaal.
In vergelijking daarmee zag Aishat er onverzorgd uit, ongetwijfeld rechtstreeks van de volleybaltraining, in haar effen sweatshirt en Addidas-legging, met haar haar in een paardenstaart naar achteren getrokken.
Aishat won het handgemeen gemakkelijk en ze draaide de doos om om het etiket te lezen. Nneka leek bezorgd: “Is dat het?”

Aarzelend

Aishat tuurde naar het etiket en antwoordde aarzelend: “Ja … Nou … ik denk het wel … “
Daarmee greep Nneka de doos en rende terug naar de stoel, Aishat op de hielen. Onmiddellijk begonnen ze het pakje open te scheuren, zenuwachtig giechelend. Bunmi zuchtte alleen maar en rolde met haar ogen naar Lekan. Zijn nieuwsgierigheid wekte, hij moest uiteindelijk vragen: “Wat is er?”
Nneka wierp een verontruste blik terug naar Bunmi. Bunmi antwoordde met een neerbuigende en dramatische toon: “Het is een cadeau voor Nneka’s vriendje.” Ze haalde de ‘o’ in ‘vriendje’ tevoorschijn, alsof ze Nneka wilde bespotten. Het leek Nneka niet te kunnen schelen – sterker nog, ze leek opgelucht – en ging terug naar het verscheuren van de doos.
Terwijl Bunmi en Lekan naar de tafel liepen waar ze gewoonlijk studeerden, vervolgde Lekan: “Waarom is het hier afgeleverd?”
Bunmi liet zich in een klapstoel vallen en opende nonchalant haar notitieboekje: “Omdat ze bang was dat haar ouders het zouden openen en vragen zouden gaan stellen.”

Vragen

Lekan nam niet de moeite om naar Bunmi’s ouders te vragen. Ze werkten de hele tijd en waren nooit thuis. Dit was nog een voordeel van daten met Bunmi.
Dus terwijl Nneka en Aishat het mysterieuze geschenk uitpakten, begonnen Lekan en Bunmi hun paper over Obasanjo te bespreken. Het kon Bunmi eerlijk gezegd niet schelen, maar Lekan viel het project met bewonderenswaardige passie en energie aan. Terwijl hij daar met gemak politieke feiten naar voren gooide, dacht Bunmi dat ze zijn toekomst kon zien. Op een dag zou hij een machtige en rijke man zijn, en het was ongelooflijk sexy.
Haar hart klopte weer en even fantaseert ze over wat ze met Lekan zou doen als Nneka en Aishat niet in de kamer waren…
Nneka hapte plotseling naar adem en Aishat lachte luid. Lekan draaide zich om om te kijken, maar de meisjes zaten op het tapijt aan de andere kant van de bank, dus hij kon het geschenk vanaf hier niet zien. Nu waren ze aan het fluisteren en hij hoorde Aishat mompelen: “Ik zei het je toch!”

Ondeugend

Er was iets ondeugends aan de hand. Lekan deed alsof hij ze negeerde en weer aan het werk ging, maar heimelijk deed hij zijn best om hun gesprek te horen. Het was vooral moeilijk om Nneka af te luisteren, omdat ze een licht accent had. Afhankelijk van wie je het op school vroeg, was Nneka half Igbo, half Ikwerre of half Edo. Niemand wist het precies, maar ze had van nature een mooie huidskleur en een rond lichaam waar de meeste meisjes een moord voor zouden doen.
Dit maakte andere meisjes een beetje agressief naar haar toe en intimideerde de meeste jongens. Lekan vond Nneka bijvoorbeeld ver buiten zijn klasse, en hij zou waarschijnlijk nooit met haar hebben gesproken als Bunmi er niet was geweest.
Aishat was veel gemakkelijker te horen. Ze had de neiging om met assertief vertrouwen te spreken, en het was onnatuurlijk en moeilijk voor haar om te fluisteren. Na nog een minuut gefluister hoorde Lekan haar zachtjes uitroepen: ‘Drie minuten! O mijn God! Mocht ik willen!”

Giechelen

Dit werd gevolgd door meer gegiechel. Toen zei Aishat:
‘Wacht even,’ en stond op om Bunmi te naderen. Aishat wierp een duivelse blik op Lekan, hurkte naast de tafel en pakte haar hand om Bunmi een vraag in het oor te fluisteren. Aishats zelfverzekerde, onwankelbare oogcontact daagde Lekan uit en verwarde hem.
Het was alsof ze stilletjes met haar ogen tegen hem sprak terwijl ze in het oor van zijn vriendin fluisterde. Het voelde bijna ondeugend om Aishats blik te beantwoorden, maar het wierp een opwindende spreuk. Hij merkte dat haar ogen verwijd waren en dat ze zwaar ademde – tekenen van opwinding. Er was zeker iets ondeugends aan de hand.
Bunmi’s wenkbrauwen schoten omhoog en ze deinsde plotseling terug: “Geen sprake van!”
Aishat wendde haar ogen van Lekan af en smeekte Bunmi: ‘Bunmi! Kom op! Vraag het hem maar!”

Masturbeert

Bunmi zuchtte en bleef even staan ​​om naar Lekan te kijken. Nneka gluurde op van achter de stoel. Lekan voelde zich plotseling ongemakkelijk, alsof hij werd beoordeeld zonder te weten wat de criteria waren. Het ergste van alles was de ongemakkelijke blik van Aishat, die was hervat. Hij kon niet veel meer van dit aan. “Vraag me wat?”
Aishat grijnsde meteen en Nneka leunde naar voren om het te horen. Bunmi fronste zijn wenkbrauwen en haar ogen schoten zenuwachtig over de tafel. Onbewust speelde ze met een plukje van haar korte haar terwijl ze antwoordde: “Aishat wil weten of je masturbeert.”
Zodra Bunmi klaar was met de vraag, gingen haar ogen omhoog en richtte ze zich op Lekan. Haar wenkbrauwen gingen omhoog en haar lippen hingen een beetje open in afwachting. Lekan herkende deze uitdrukking van nerveuze nieuwsgierigheid in Bunmi.
Hij had het een week eerder gezien toen ze hem vroeg of hij het vervelend zou vinden om een ​​meisje het hoofd te geven.
Lekans antwoord op die vraag had de deur geopend voor urenlang plezier – sindsdien ongeveer een uur per dag. En nu kon Lekan zien dat Bunmi ook het antwoord op Aishats vraag wilde weten!
Lekan zou hebben geantwoord als hij alleen was met zijn vriendin, maar niet met Nneka en Aishat in de kamer. Hij zette zijn voet op de grond: ‘Daar geef ik geen antwoord op! Echt niet!”
Bunmi’s schouders zakten zichtbaar door, maar Aishat hield vol: ‘Kom op, wees geen lafaard. We vertellen het aan niemand!”

Legging

Toen Lekan nog steeds weigerde te antwoorden, stond Aishat op en draaide zich naar hem om. Met verrassende kracht reikte ze over zijn schouder en dwong zijn stoel om op het tapijt te draaien, waarbij ze zijn benen onder de tafel vandaan haalde en hem met zijn gezicht naar de kamer liet zitten.
Toen ging ze zonder de minste aarzeling schrijlings op de stoel zitten en ging op zijn schoot zitten, haar legging gleed gemakkelijk over zijn spijkerbroek. Met het vertrouwen van een stier sloeg ze haar armen om zijn schouders en legde haar handen op de rugleuning van zijn stoel.

Lippen

De hitte van haar adem op zijn lippen, ze nam een ​​ondeugende toon aan en dreigde: “Als je het ons niet vertelt, zal ik iedereen vertellen hoe snel je klaarkwam de eerste keer dat Bunmi het aanraakte …”
Lekan wist precies waar ze het over had, en het was buitengewoon gênant. Hij wist dat meisjes praatten, maar hij realiseerde zich nooit dat ze over zoiets zouden praten! Hij keek boos naar zijn vriendin, maar ze stond al op en keek boos naar Aishat,
“Heeeeeee!! Dat was privé!”